Wahadłowiec transportowy z rudą nad powierzchnią planety.
Układ gwiezdny: Zebulon Mills
Typ planety: Ziemia
Populacja: 500 000
Poziom bezpieczeństwa: średni
Poziom technologii: lekko poniżej średniej
Położenie[]
Szósta planeta w systemie gorącego żółtobiałego podolbrzyma, leży w samym środku sfery optymalnej do rozwoju życia swej gwiazdy macierzystej. Zebulon Mills jest gwiazdą większą, jaśniejszą i dużo gorętszą od Słońca. Emituje ogromnej ilości energii w postaci światła, ciepła, potężnych wiatrów słonecznych - gęstych strumieni promieniowania twardego. Rozwój życia na Denderze jest możliwy dzięki wyjątkowo silnemu polu magnetycznemu planety, stanowiącemu tarczę przeciwko nieustającemu bombardowaniu promieniowaniem gwiazdy centralnej.
Właściwości fizyczne[]
Planeta jest niewielkim obiektem o połowę mniejszym niż Mars. Obecność dużej ilości ciężkich pierwiastków w skorupie planety powoduje, że Dendera ma masę niemal równą masie Czerwonej Planety. Posiada słabą grawitację o wartości około 0.5 g. Okrywa ją stosunkowo ją cienka atmosfera - około trzy razy rzadsza niż ziemska. Skład atmosfery jest trujący dla ludzi. Z powodu niskiego ciśnienia i składu mieszanki gazowej, ludzie przebywający na Denderze muszą używać lekkich, hermetycznych, kombinezonów środowiskowych, zaopatrzonych w aparaty tlenowe. Średnia temperatura na powierzchni planety wynosi 16 C
Fauna i flora[]
Całą powierzchnię planety pokrywają lasy, których głównym składnikiem są olbrzymie, sięgające do 2 km wysokości pseudodrzewa - pomimo mylącej morfologii, ich budowa najbliższa jest ziemskim porostom lub agregatom koralowców - są to olbrzymie kolonie żyjących w symbiozie organizmów kilkunastu gatunków. Głównie grzybów, glonów i mięczaków przypominających ziemskie koralowce. Wapienne egzoszkielety mięczaków tworzą podstawową strukturę drzewa, która następnie obrasta innymi organizmami. Przed przybyciem ludzi na Denderę, największym okazem fauny planety był dorastający do 15 metrów purpurowy wszystkożerny ślimak, zaś najbardziej zaawansowanymi ewolucyjnie gatunkami - prymitywne stawonogi, często osiągające pokaźne rozmiary (kilka metrów).
Populacja[]
Ludzka populacja planety składa się z dwóch zupełnie odmiennych grup - pierwsza to tak zwani ekolodzy, miłośnicy drzew, brudasy lub dzikusy jak pogardliwie określają ich pozostali mieszkańcy Dendery. Wbrew pozorom nie są ekologami, w dosłownym tego słowa znaczeniu - choć najprawdopodobniej wywodzą się od jednej z radykalnych sekt ekologicznych. Obecnie żyją w niewielkich grupach plemiennych. Są przystosowani genetycznie do życia na Denderze. Stanowią najprawdopodobniej około 30% populacji planety, jednak są bardzo rozproszeni i nigdy nie gromadzą się w większe niż kilkunastoosobowe grupy. Pozostałą część populacji Dendery stanowią koloniści z Aquarius Minig Corp. Są to pracownicy najemni korporacji pracujący na Denderze przy wydobyciu metali ciężkich. Górnicy żyją głównie w New Jeruzalem - dużym przemysłowym mieście wybudowanym wokół Oka Szatana - największej kopalni na planecie (jej szyby prowadzą podobno kilkadziesiąt kilometrów w głąb skorupy. Miasto skupia około 80% populacji górników, pozostała część żyje w niewielkich obozach rozlokowanych na całej powierzchni planety. Port kosmiczny planety jest zbudowany na sztucznie przyholowanej, z pobliskiego pasa asteroid planetoidzie orbitującej wokół Dendery. Transport na i z planety odbywa się za pomocą wahadłowców.
Degradacja ekologiczna planety[]
Gwałtowny rozwój przemysłu na Denderze prowadzi do szybkiej dezintegracji delikatnego ekosystemu planety. Wyziewy z licznych hut rudy zmieniają skład atmosfery powodując masowe obumieranie lasów. Prowadzone na ogromną skalę prace wydobywcze w Oku Szatan doprowadziły prawdopodobnie do destabilizacji równowagi tektonicznej planety, powodują liczne, niezwykle silne trzęsienia ziemi na przestrzeni ostatnich 10 lat.